زمستان 84 - مثل زندگی |
|
سلام سلام سلام.قبل از هر چیز از اشتیاق بستنی بیارمتون بیرون، بیخود دلتون رو صابون نزنید با اجازتون با یه 5/9 نا قابل افتادم!!! خوب دیگه روحیتون رو خراب نکنید! پیش می یاد دیگه، انشاا... بستنی هم باشه برای ترم بعد ،تازه تو هوای تابستون هم بستنی بیشتر می چسبه.آخه مسئله ی خنده دار اینه که آدم تو 2 تا درس با 19 ماکزیمم بشه بعد یه درس و با 5/9 بیفته! بگذریم امان از دست این استاد های خوش قلب! خوب ازفردا ماه محرم هم شروع میشه،آدم همینجوری بی اختیار دلش می گیره.اگه اهل دل هستید اون بالا ها که می رید واسه ما هم دعا کنید.یه ترانه براتون می نویسم و بعدش هم خداحافظ.پایدار و سربلند باشید. تاآخرش دوست دارم... دیشب قسم خوردم برات هرروز یه شعر ِ نو بگم نیستی ولی کی حق داره بـهم بـگه ازتـونــگم؟ هر روز می شینم سر رات شاید بـهـم نـگا کـنـی شاـید دلــت بـســوزه و اســـم مــنـو صـدا کـنـی شاید یادت بـیاد که مـا اون روزا یـار هـم بـودیـم یادت بیاد صبح تا غروب همش کنـار ِ هم بودیم عجیب دلم شور می زنه برای بـرق اون چشـات حسود زیاده نازنین چشم نخوره یه وقـت نـگات بهـم بـگو کـی جـای مـن شـریـک عـطـر تـنـتــه؟ کـی خـورشـید ِ صبـحته و ستاره تــوی شـبـتـه؟ اونم به اندازه ی من بهت مـی گـه دوسـت داره؟ یـه وقـتـی بـی وفـا نـشه ولـت کـنه جـات بذاره از قول من بهش بگو که خوب مـواظبـت بـاشــه بـهش بـفهمون کـه بـایـد همیشه عـاشـقـت باشـه راستی اونم دلش می خواد سرروی شونت بذاره؟ تــمـوم عــمـرشــو واســه دل ِ دیوونـت بــذاره؟ دوست داره شبها دستـاتـو مـیـون دستـاش بـگـیـره دلش میخواد به خاطرت برای عشقش بـمیــره؟ یـه وقـتــی بـی وفــا نـشـه تـنـهات نـذاره نـازنـیـن تو رو خدا آخر ِ این راهی رو که می ری ببیـن مـن مـی دونـم چـه دردیـه درد ِ دورنـگی و جـفـا درد ِ جدا شدن از عشق تـو فصل ِ قحطی ِ وفــا خدا کنه با بی کـسـی تـو دشـت غـربـت نـشـیـنـی خـدا از هـیـچ کـسی جـفا و سـختـی نـبـیـنـی..... وقـت خـدا حـافـظیـه ، انـگار دیـگـه بـایـد بــرم اما بدون که تا ابـد،تـا آخـرش دوسِـت دارم..... سلام.فکر می کنم باید قالب وبلاگ رو عوض کنم اونجوری که می خوام نیست.فردا...یعنی امروز صبح دارم برای مطمئن شدن از صحت خبر افتادگیم می رم دانشگاه.اگه نیفتاده بودم همتون بستنی مهمون من! امروز حوصله ی شعر و ترانه نوشتن ندارم.راستی چرا یه عده سر می زنن ولی نظر نمی دن؟ وای وای وای!! باور کن سخت نیست عزیزم ، روی لینک نظرات دیگران _اون پایین_ یه کلیک نا قابل می کنی و نظرتو می نویسی! آفرین من می دونستم تو می تونی!! راستی بچه ها چطور می تونم ازemoticon های yahoo توی وبلاگ استفاده کنم اگه کسی بلده کامنت بذاره.خوب راستی داشت یادم می رفت می خواستم یه سایت بهتون معرفی کنم: http://www.lovehappens.com/helper/create.html تا اونجایی که فهمیدم مثل یه شبکه ی دوستیابیه که ایرانی های عضوش هم نسبتاً زیادن.هر کس خواست می تونم invite ِش کنم.در کل جای باحالیه به نظرم یه سر بزنید.خوب دیگه من می رم ولی زود بر می گردم.فعلاً... باز هم سلام.امروز برای پیدا کردن یه شعر شاد تر و پر امید تر (همونطور که قولشو داده بودم) سری به دفتر شعرم زدم...راستش کمی یکه خوردم از باور این حقیقت که: اکثر شعرها یا غمناک هستند یا اگه شادن خاطرات و آدم هایی رو به یاد آدم میارن که یاداوریشون زیاد خوشایند نیست! البته فکر می کنم در مورد اکثر شاعرا همینجور باشه.خلاصه بگم اینجور موقع هاست که آدم به صورت اساسی تصمیم می گیره بره عاشق بشه و مثل جناب بگوری اشعار شاد و عشقولانه از خودش در وکنه!!(دامنه ی وسیع شبهای برره به وبلاگ ما هم کشیده شد!)خوب از شوخی که بگذریم طی آخرین اکتشافات یه ترانه مربوط به دو سال پیش از زیر تخت پیدا کردم که تقدیم حضورتون می کنم: وقتی می گی دوستم داری... از وقتی عاشقت شدم دنیا برام پر از صفاست هرروز من کنار تو قشنگ ترین روز خداســت وقتی می گی دوسَم داری یه حسّ ِ خوبه تو دلم چـشات می گه که صادقی نمیسپاریم دیگه به غم مرغ دلـم کـز مـی کـنـه بـدون تـو کنـج قفـس بــودن تــو زنـدگـیـه ، واسـه وجـ‌ود ِ مـن نـفــس ستاره ها خوب می دونن چه قصه ای میون ماست حرفامون از عشق و امید نگاهمون چه آشناست اما خودت خوب می دونی هیچی بی آفت نمی شه قلب منو تو ازغم و غصه ها راحت نمی شه من با تواُم ولی دو چشم همیشه دنبال توئه بین تموم آدما دلش فقط مال توئه دوسِت داره خوب می دونم اما نه اندازه ی من نگاه دلواپس اون مصیبت تازه ی من می خواد تو رو بدزده و از پیش چشمام ببره می خواد به قیمت ِ دلم، عشقتو از من بخره خوب می دونه چیکار کنه چطور دلم رو بشکنه انگار تو دنیا کار اون فقط شکنجه ی منه تو هم گناهی نداری این روزگار ِ بی وفاست که انگاری می خواد بگه قسمت من از تو جداست ولی بدون تا آخرش تو رو رها نمی کنم قلبمو از وجود تو هیچ وقت جدا نمی کنم تا وقتی که منو بخوای کنار دستات می مونم بدون که تا آخر عمر قدر چشاتو می دونم فقط یه روزی ممکنه برم،رها کنم تو رو اون روزی که نگات بهم بگه نمی خوامت برو من نمی خوام که مثل اون وبال گردنت بشم فقط خودم رو ببینم دردسرو غمت بشم برای من وجود "تو" حتی مهمتر از"منه" برای خوشحالی تو دلم تو سینه می زنه من مثل اون وجودتو واسه قشنگی نمی خوام دزدیدن ِ قلبتو با دام زرنگی نمی خوام می خوام که مال من باشی، اما اگه منو بخوای بودن تو کنار من مرگه اگه خودت نخوای چطوری من به اون بگم نمیشه هرچیزی رو داشت نه میشه عشقو زوری کشت،نه میشه اونو زوری کاشت خدا کنه خدا خودش به هرسه مون نگا کنه عشق اونو بی دردسر از زندگیت جدا کنه فکر نکنی من اینا رو به خاطر خودم می گم عشقی که لجبازی باشه ، میشه واسه زندگی غم خدا خودش نشون بده که راه خوب و بد کجاست من نمی گم که اون بده ، قسمت اونم با خداست حالا که باز تنها شدیم بذار یه چیزی رو بگم بذار بگم تا پای جون از عشقمون نمی گذرم وقتی می گی دوسَم داری یه حَسّ ِ خوبه تو دلم چشات می گه که صادقی نمی سپاریم دیگه به غم دوستان عزیزم سلام.خوشحالم که بعد از مدتی طولانی دوباره به جمع وبلاگ نویسها برگشتم.راستش دقـیقاً نمی دونم توی این وبلاگ از چه چیز هایی با هم صحبت خواهیم کرد ولی مطمئناً محوریت تا حدّ زیادی با شعر و ترانه ست.جا داره توی اولین سطرهای نوشتم تشکری داشته باشم از« شایا تجلی» عزیز و وبلاگ ِ « رها تر از پرنده» که شور نوشتن و سرودن رو دوباره توی وجود من زنده کردن... خوب انگار نوشته هام زیادی رسمی شدن! هر چند قلمم واقعاً اینطور نیست به هر حال شما به بزرگی خودتون ببخشید. برای اولین شماره شعر" مشق افسوس" رو براتون آماده کردم،هر چند بعد از دوباره خوندنش تازه فهمیدم که به عنوان اولین شعر یه وبلاگ چقدر تلخ و غم انگیزه! شاید دلیلش این باشه که قبل از انتخاب شعر بهم خبر دادن که یکی از مهمترین درسامو افتادم!! خدا نصیبتون نکنه.به هر حال قراره هفته ی دیگه بریم با استاد مربوته صحبت کنیم.شما هم دعا کنید دم گرم من در آهن سرد وجود استاد کارگر بیفته!!!قول می دم شعر بعدی امیدوارانه تر از این یکی باشه.فعلاً خدا حافظ، و ضمناً منتظر نظراتتون هم هستم. « مشق افسوس »
س
|
نوشته ها? پ?ش?ن
جستجو
لینک دوستان
       پیوندهای روزانه
خبر نامه
وضعیت من در یاهو
موسیقی وبلاگ
|
|
